สเปกโทรสโกปีอัลตราไวโอเลตที่มองเห็นได้

Ultraviolet-visible (UV-vis) spectroscopy เป็นเทคนิคที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการวัดความเข้มข้นของสารประกอบต่างๆ ขึ้นอยู่กับการดูดซึมของโมเลกุลจำเพาะไปจนถึงความยาวคลื่นที่แน่นอนเป็นหลัก ซึ่งอาจทำให้เกิดการกระตุ้นของอิเล็กตรอนจากพื้นดินไปสู่สภาวะที่มีพลังงานสูง ดังนั้น เอกลักษณ์และความเข้มข้นของสารประกอบเหล่านี้จึงสามารถกำหนดหาได้25รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าที่ต้องการอาจอยู่ภายในขอบเขตสเปกตรัมแสงยูวี (10–400 นาโนเมตร) หรือบริเวณสเปกตรัมแสงที่มองเห็นได้ (400–750 นาโนเมตร) สิ่งนี้ขึ้นอยู่กับกลุ่ม/เอนทิตีทางเคมีบางอย่างในโครงสร้างของสารประกอบที่ทดสอบด้วยโครงร่างทางอิเล็กทรอนิกส์เฉพาะที่สามารถดูดซับแสงภายในช่วงเหล่านี้ สสาร ในระบบคอนจูเกต การกระตุ้นของอิเล็กตรอนส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากวงโคจรของโมเลกุลที่ถูกครอบครองสูงสุดไปจนถึงการโคจรของโมเลกุลที่ว่างต่ำสุด ยิ่งคอนจูเกตในระบบดูดกลืนแสงสูงเท่าใด ช่องว่างพลังงานระหว่างออร์บิทัลทั้งสองก็จะเล็กลงเท่านั้น ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้ความถี่แสงที่ต่ำลง ดังนั้น สารประกอบเหล่านี้สามารถตรวจพบได้ที่ความยาวคลื่นที่สูงกว่าสารประกอบที่มีพันธะหลายคอนจูเกตไม่มีหรือน้อยกว่า25

โพสต์โดย : chui เมื่อ 9 พ.ย. 2565 14:10:47 น. อ่าน 105 ตอบ 0