เชื้อราปรับตัวอย่างรวดเร็วเพื่อทนต่อสภาพแวดล้อมขนาดเล็กในร่างกาย

ความหลงใหลในเชื้อราของบราวน์มาจากการสังเกตว่ามันเติบโตในแหล่งที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันมากมาย ในป่าสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ในไม้ที่เน่าเปื่อยและมูลนก หากสูดดมเข้าไปโดยไม่ตั้งใจ เชื้อราสามารถอยู่รอดได้ในปอด จากนั้นจึงเดินทางในกระแสเลือดไปยังสมองและอวัยวะอื่นๆ ซึ่งแต่ละชนิดมีสภาพแวดล้อมระดับจุลภาคที่ท้าทายของตัวเอง ก่อนหน้านี้ นักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ พบว่าเชื้อราสามารถดำรงชีวิตอยู่ในปอดได้ด้วยการเติบโตขึ้นเป็น 10 เท่าของขนาดปกติ ซึ่งน่าจะใหญ่เกินกว่าที่ระบบภูมิคุ้มกันของเจ้าบ้านจะทำลายได้ แต่ในส่วนอื่นๆ ของร่างกาย เซลล์ของเชื้อรามีขนาดเล็กกว่ามาก บราวน์สงสัยว่าขนาดที่เล็กเป็นพิเศษของเซลล์จะเป็นประโยชน์ประเภทอื่นได้หรือไม่ บางทีลักษณะดังกล่าวอาจช่วยให้พวกมันตั้งรกรากในอวัยวะอื่นๆ เช่น สมอง เพื่อหาคำตอบ ทีมของเธอได้ติดเชื้อC. neoformans ใน หนูหลายขนาด พวกเขาพบว่าเมื่อเปรียบเทียบกับเซลล์ขนาดกลางและขนาดใหญ่ เซลล์ที่เล็กที่สุดมักจะติดเชื้อในสมอง เซลล์เหล่านี้ไม่เพียงแค่เล็กจิ๋วแต่ยังมีความแตกต่างในด้านอื่นๆ เมื่อเปรียบเทียบกับเซลล์ เชื้อรา ที่มีขนาดใหญ่กว่าแล้ว เซลล์เหล่านี้มีคุณลักษณะเฉพาะบนพื้นผิวซึ่งมีความสำคัญเช่นเดียวกันสำหรับการเข้าถึงสมอง พวกเขายังเปิดยีนอีกชุดหนึ่งด้วย หลักฐานนี้ชี้ให้เห็นว่าเซลล์เชื้อราขนาดเล็กที่บราวน์เรียกว่าเซลล์ "เมล็ด" ไม่ใช่แค่เซลล์ขนาดใหญ่รุ่นจิ๋วเท่านั้น พวกเขาได้รับการเปลี่ยนแปลงขายส่ง