ผลทางพันธุกรรมต่อการตอบสนองต่อการรักษาโรคอ้วน

การวิจัยร่วมกันระหว่าง University of Galway และ Brunel University London พบว่าผู้ป่วยที่เป็นโรคอ้วนขั้นรุนแรงและซับซ้อนตอบสนองต่อโปรแกรมการลดน้ำหนักที่แตกต่างกันไปตามยีนของพวกเขาโครงการ GERONIMO ศึกษาผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในคลินิกโรคอ้วนที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยกัลเวย์ ซึ่งอยู่ในระหว่างโปรแกรมระยะสั้นอย่างเข้มข้นของการจำกัดอาหารภายใต้การดูแลของแพทย์ เพื่อที่จะพยายามแก้ไขปัญหาทางการแพทย์บางอย่างเกี่ยวกับ โรค อ้วนขั้นรุนแรง ในระหว่างการวิจัย นักวิทยาศาสตร์สามารถวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ในยีนหลายร้อยชนิดที่ทราบว่าเกี่ยวข้องกับโรคอ้วน โดยการรวมข้อมูลจากการเปลี่ยนแปลงของยีนที่วัดได้เหล่านี้เข้าด้วยกัน จะมีการคำนวณ "คะแนนความเสี่ยงทางพันธุกรรม" สำหรับลักษณะที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนที่แตกต่างกัน 6 ลักษณะ ศาสตราจารย์ Francis Finucane อาจารย์อาวุโสของ School of Medicine แห่งมหาวิทยาลัย Galway และที่ปรึกษาต่อมไร้ท่อแห่งโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย Galway ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษาทางคลินิกกล่าวว่า "การศึกษากลไกเช่นนี้ ซึ่งช่วยให้เราเข้าใจว่าเหตุใดคนบางคนจึงตอบสนองได้ดีกว่าคนอื่นๆ ต่อ การแทรกแซงแบบเดียวกันมีความสำคัญอย่างยิ่งในการให้การรักษาเฉพาะบุคคลและมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับผู้ที่เป็นโรคอ้วน "เราทราบดีว่าโดยทั่วไปแล้ว พันธุกรรมและ 'พันธุกรรม' มีบทบาทอย่างมากในการมีอิทธิพลต่อน้ำหนักตัวและความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน เช่น โรคเบาหวาน แต่การค้นหายีนที่เป็นสาเหตุของความเสี่ยงนี้เป็นสิ่งที่ท้าทาย" ศาสตราจารย์อเล็กซ์ เบลคมอร์ ศาสตราจารย์ด้านจีโนมิกส์มนุษย์แห่งมหาวิทยาลัยบรูเนล ลอนดอน กล่าวว่า "ไม่มีใครเลือกยีนของตนได้ ดังนั้น ในฐานะสังคม เราจำเป็นต้องตระหนักว่าเมื่อต้องรักษาน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ที่ดี ความท้าทายย่อมยิ่งใหญ่กว่าสำหรับบางคน มากกว่าที่อื่น ๆ การศึกษานี้เผยให้เห็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของภาพว่ายีนของเราสามารถช่วยหรือขัดขวางเราในการบรรลุเป้าหมายด้านสุขภาพได้อย่างไร" โครงการ GERONIMO เกี่ยวข้องกับผู้ป่วย 93 รายที่เป็นอาสาสมัครในการศึกษา พวกเขาถูกติดตามในขณะที่เข้าร่วมโปรแกรมอาหารทดแทน ดัชนีมวลกายเฉลี่ยของพวกเขาในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาคือ 52 กก. -2ซึ่งหมายความว่าพวกเขามีน้ำหนักมากกว่า 2 เท่าของ 'น้ำหนักที่ดีต่อสุขภาพ' สูงสุด ผู้เข้าร่วมลดน้ำหนักโดยเฉลี่ย 16% ของน้ำหนักตัว หรือ 21 กก. หลังจาก 24 สัปดาห์ การวิจัยพบว่าคะแนนความเสี่ยงทางพันธุกรรม "อัตราส่วนรอบเอวสะโพก" ซึ่งวัดแนวโน้มทางพันธุกรรมของแต่ละบุคคลในการเก็บไขมันส่วนกลางหรือหน้าท้องนั้นสัมพันธ์กับการลดน้ำหนักที่น้อยลงหลังจากการแทรกแซง เมื่อพูดถึงขั้นตอนต่อไปในการวิจัย ศาสตราจารย์ Finucane กล่าวว่า "งานนี้น่าตื่นเต้นและมีความสำคัญ เพราะเป็นการศึกษาครั้งแรกของชาวไอริชที่แสดงให้เห็นถึงผลกระทบทางพันธุกรรมต่อการตอบสนองต่อการรักษาโรคอ้วน "ผลกระทบทางพันธุกรรมที่เราพบที่นี่มีความละเอียดอ่อน แต่เราคิดว่ามันเป็นการดีที่จะสำรวจเพิ่มเติมในการศึกษาที่ใหญ่ขึ้นและการรักษาโรคอ้วนแบบต่างๆ เช่น การรักษาด้วยยาหรือ 'การผ่าตัดเมตาบอลิซึม

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 18 ก.พ. 2566 14:37:37 น. อ่าน 103 ตอบ 0