เพื่ออธิบายถึง "เอฟเฟกต์อุโมงค์แม่น้ำ" Luglio

เพื่ออธิบายถึง "เอฟเฟกต์อุโมงค์แม่น้ำ" Luglio ตั้งข้อสังเกตว่า แม้ว่าอุโมงค์หลายแห่งในระบบ รถไฟใต้ดิน ใต้ดินของเมืองจะมีการแลกเปลี่ยนอากาศกับผิวน้ำในระดับหนึ่ง แต่อุโมงค์ที่เดินทางใต้น้ำจะมีการระบายอากาศที่จำกัดกว่า ผลที่ตามมาคือเศษซากที่เป็นอันตรายจะติดอยู่และสะสมตัวเมื่อเวลาผ่านไป รถไฟที่แล่นผ่านอาจโยนอนุภาคเหล็กและคาร์บอนเหล่านี้กลับขึ้นไปในอากาศและผลักเข้าไปในสถานีที่ใกล้ที่สุด ซึ่งอยู่ที่ปลายอุโมงค์ทั้งสองด้านการตรวจสอบซึ่ง Luglio กล่าวว่าเป็นการสำรวจครั้งใหญ่ที่สุดจนถึงปัจจุบันว่าอุโมงค์แม่น้ำมีอิทธิพลต่อคุณภาพอากาศในสถานีรถไฟใต้ดินอย่างไร และยังเผยให้เห็นด้วยว่าความใกล้ชิดกับอุโมงค์แม่น้ำเป็นปัจจัยที่แข็งแกร่งที่สุดในการทำนายระดับมลพิษของสถานี รองลงมาคืออายุ ปัจจัยที่เป็นไปได้อื่นๆ เช่น ขนาดและความลึกของสถานี ดูเหมือนจะไม่มีบทบาทสำคัญต่อความแตกต่างของคุณภาพอากาศ