พายุไซโตไคน์ถูกมองว่าเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิต

พายุไซโตไคน์ถูกมองว่าเป็นสาเหตุหลักของการเสียชีวิตในปี 1918-20 "ไข้หวัดสเปน" ซึ่งคร่าชีวิตผู้คนไปมากกว่า 50 ล้านคนทั่วโลก และ "ไข้หวัดหมู" H1N1 และ "ไข้หวัดนก" H5N1 ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ในโรคระบาดเหล่านี้ ผู้ป่วยที่มีแนวโน้มจะเสียชีวิตมากที่สุดคือผู้ใหญ่ที่มีอายุค่อนข้างน้อยซึ่งมีปฏิกิริยาภูมิคุ้มกันที่แข็งแกร่งต่อการติดเชื้อ ขณะที่การระบาดของไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลมักส่งผลกระทบต่อเด็กและผู้สูงอายุอย่างไม่สมส่วน

ในช่วงแปดปีที่ผ่านมา ห้องทดลองของ Rosen และ Oldstone ได้ร่วมมือกันในการวิเคราะห์ พายุ ไซโตไคน์และหาวิธีการรักษา ในปี 2554 นำโดย Teijaro ซึ่งเป็นผู้ร่วมวิจัยใน Oldstone Lab ทีม TSRI ระบุว่าเซลล์บุผนังหลอดเลือดที่บุหลอดเลือดในปอดเป็นตัวประสานกลางของพายุไซโตไคน์และการแทรกซึมของเซลล์ภูมิคุ้มกันระหว่างการติดเชื้อไข้หวัด H1N1ในการศึกษาแยกต่างหาก นักวิจัยของ TSRI พบว่าพวกเขาสามารถระงับปฏิกิริยาที่เป็นอันตรายนี้ในหนูและพังพอนที่ติดเชื้อไข้หวัดได้โดยใช้สารประกอบของยาที่เป็นตัวเลือกเพื่อกระตุ้นตัวรับภูมิคุ้มกัน (ตัวรับ S1P1) บนเซลล์บุผนังหลอดเลือดเดียวกัน สิ่งนี้ป้องกันการเสียชีวิตตามปกติส่วนใหญ่จากการติดเชื้อ H1N1 และมีประสิทธิภาพมากกว่ายาต้านไวรัส oseltamivir ที่มีอยู่ แม้ว่าการรักษาทั้งสองแบบจะได้ผลดีกว่า "นั่นเป็นการสาธิตครั้งแรกจริงๆ ว่าการยับยั้งพายุไซโตไคน์นั้นป้องกันได้" เทย์จาโรกล่าว