การค้นพบนี้บอกเราว่า

การค้นพบนี้บอกเราว่า ดังนั้น ผึ้งจึงเกิดมาพร้อมกับความรู้บางอย่างเกี่ยวกับวิธีการเต้นรำ แต่พวกมันสามารถเรียนรู้วิธีการเต้นรำได้ดียิ่งขึ้นโดยทำตามผึ้งที่มีประสบการณ์ นี่เป็นตัวอย่างแรกที่รู้จักของการเรียนรู้ทางสังคมที่ซับซ้อนของ การสื่อสาร ในแมลงและเป็นรูปแบบหนึ่งของการเพาะเลี้ยงสัตว์ภาษานาฏศิลป์เป็นเรื่องระยะทางความลึกลับยังคงอยู่เกี่ยวกับผึ้งที่ไม่มีครูสอนเต้นรำในช่วงต้น พวกเขาไม่สามารถแก้ไขข้อผิดพลาดเกี่ยวกับระยะทางได้ พวกเขายังคงแหกโค้งต่อไป สื่อสารระยะไกลกว่าปกติ เหตุใดสิ่งนี้จึงน่าสนใจสำหรับนักวิทยาศาสตร์ คำตอบอาจอยู่ที่การสื่อสารทางไกลสามารถปรับให้เข้ากับสภาพท้องถิ่นได้อย่างไรสถานที่จำหน่ายอาหารในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันอาจมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ เป็นผลให้ผึ้งสายพันธุ์ต่างๆ พัฒนา " ภาษาถิ่นการเต้นรำ " ที่แตกต่างกัน โดยอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างระยะทางไปยังแหล่งอาหารและระยะเวลาการเต้นรำที่สอดคล้องกัน