ภายในชุมชนทางชีววิทยาทั้งหมด

ภายในชุมชนทางชีววิทยาทั้งหมด พลังงานในแต่ละระดับชั้นอาหารจะสูญเสียไปในรูปของความร้อน (มากถึง 80 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์) เนื่องจากสิ่งมีชีวิตใช้พลังงานสำหรับกระบวนการเมแทบอลิซึม เช่น การทำให้ร่างกายอบอุ่นและการย่อยอาหาร (ดูชีวมณฑล: การไหลของพลังงาน) . ยิ่งสิ่งมีชีวิตอยู่บนพีระมิดชั้นอาหารมากเท่าไหร่ พลังงานก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น สัตว์กินพืชและสัตว์กินพืชที่เป็นพิษ (ผู้บริโภคลำดับที่หนึ่ง) มีพลังงานที่มีอยู่น้อยกว่าพืช และสัตว์กินเนื้อซึ่งกินสัตว์กินพืชและสัตว์ที่เป็นพิษ ชุมชน (ผู้บริโภคทุติยภูมิ) และสัตว์ที่กินสัตว์กินเนื้อชนิดอื่น (ผู้บริโภคระดับตติยภูมิ) มีพลังงานที่มีอยู่น้อยที่สุดสิ่งมีชีวิตที่สร้างระดับฐานของพีระมิดนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละชุมชน ในชุมชนบนบก พืชหลายเซลล์มักก่อตัวเป็นฐานของพีระมิด ในขณะที่ทะเลสาบน้ำจืด พืชหลายเซลล์และสาหร่ายเซลล์เดียวรวมกันเป็นระดับโภชนาการแรก โครงสร้างทางโภชนาการของมหาสมุทรสร้างขึ้นจากแพลงก์ตอนที่เรียกว่าคริลล์ มีข้อยกเว้นบางประการสำหรับแผนทั่วไปนี้ ลำธารน้ำจืดหลายแห่งมีเศษซากพืชเป็นฐานพลังงานแทนที่จะเป็นพืชที่มีชีวิต เศษซากประกอบด้วยใบไม้และส่วนอื่น ๆ ของพืชที่ตกลงไปในน้ำจากชุมชนบนบกโดยรอบ มันถูกย่อยสลายโดยจุลินทรีย์ และเศษซากที่อุดมด้วยจุลินทรีย์จะถูกกินโดยสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในน้ำ ซึ่งสัตว์มีกระดูกสันหลังก็กินไปด้วย

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 23 พ.ค. 2566 16:42:49 น. อ่าน 111 ตอบ 1