ปิดทีวี เมื่อมีข่าวที่น่าสลดใ

จ พ่อแม่หลายคนกังวลว่าจะบอกอะไรลูกอย่างไรและอย่างไร มันจะยิ่งยากกว่าปกติหากเรากำลังต่อสู้กับความรู้สึกอันทรงพลังของเราเองเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น บางครั้งผู้ใหญ่ก็ประหลาดใจที่ปฏิกิริยาของพวกเขาต่อวิกฤตทางโทรทัศน์นั้นแข็งแกร่งมาก แต่ความสูญเสียและความหายนะครั้งใหญ่ในข่าวมักจะปลุกความสูญเสียและความกลัวก่อนหน้านี้ของเราให้ตื่นขึ้นอีกครั้ง แม้แต่บางคนที่เราคิดว่าเราอาจ ลืม เป็นเรื่องง่ายที่จะปล่อยให้ตัวเองถูกดึงเข้าไปรับชมข่าวโทรทัศน์เกี่ยวกับวิกฤตเป็นชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า อย่างไรก็ตาม การเปิดเผยตนเองต่อโศกนาฏกรรมมากมายอาจทำให้เรารู้สึกสิ้นหวัง ไม่ปลอดภัย และแม้กระทั่งหดหู่ใจ เราช่วยลูกและตัวเราเองถ้าเราสามารถจำกัดการดูโทรทัศน์ของเราได้ ลูกๆ ของเราต้องการให้เราใช้เวลาร่วมกับพวกเขา ห่างไกลจากภาพที่น่ากลัวบนหน้าจอ การพูดคุยและการฟัง  อารมณ์ แม้ว่าเราจะต้องการ แต่คงเป็นไปไม่ได้ที่จะให้เหตุผลทั้งหมดแก่ลูกๆ ของเราสำหรับสิ่งต่างๆ เช่น สงคราม ผู้ก่อการร้าย การทารุณกรรม การฆาตกรรม อัคคีภัยครั้งใหญ่ พายุเฮอริเคน และแผ่นดินไหว หากพวกเขาถามคำถาม คำตอบที่ดีที่สุดของเราคือถามว่า คุณคิดว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าคำตอบคือ ไม่รู้ คำตอบที่ง่ายที่สุดอาจเป็นประมาณว่า ฉันเสียใจกับข่าวนี้ และฉันก็กังวล แต่ฉันรักคุณ และฉันอยู่ตรงนี้เพื่อดูแลคุณ  หากเราไม่บอกให้เด็กๆ รู้ว่าไม่เป็นไรที่จะรู้สึกเศร้าและหวาดกลัว พวกเขาอาจคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับพวกเขาเมื่อพวกเขารู้สึกเช่นนั้น แน่นอนว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องได้ยินรายละเอียดทั้งหมดว่าอะไรที่ทำให้เราเศร้าหรือกลัว แต่ถ้าเราสามารถช่วยให้พวกเขายอมรับความรู้สึกของตัวเองว่าเป็นธรรมชาติและเป็นเรื่องปกติ ความรู้สึกของพวกเขาก็จะจัดการได้มากขึ้นสำหรับพวกเขา

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 24 พ.ค. 2566 17:55:46 น. อ่าน 88 ตอบ 1