สัตว์ป่าที่จับได้ควรถูกเลี้ยงในสภาพที่กักขังให้ใกล้เคียงกับที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ

โดยทั่วไป สัตว์ป่าที่จับได้ควรถูกเลี้ยงในสภาพที่กักขังให้ใกล้เคียงกับที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของพวกมันมากที่สุด (เช่น ความเข้มแสง อาหาร เป็นต้น) ระยะเวลาในการกักขังและตำแหน่งที่ปล่อยเป็นข้อพิจารณาเพิ่มเติมที่สำคัญสำหรับการนำสัตว์กลับคืนสู่ธรรมชาติ การถูกกักขังเป็นเวลานานอาจส่งผลให้สัตว์ที่ถูกปล่อยถูกปฏิเสธโดยผู้สมรู้ร่วมคิดและสูญเสีย การทดลอง การเข้าถึงทรัพยากรที่จำเป็น (เช่น ฝูงแบดเจอร์) ซึ่งอาจส่งผลต่อความสามารถในการหาอาหารหรือป้องกันตัวของมันเอง สัตว์ควรถูกส่งกลับไปยังจุดที่จับได้เสมอ สัตว์ป่า ในกระบวนการที่อาจก่อให้เกิดความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน ความทรมาน หรือความทุกข์ทรมาน อันตราย. ASPA ยังกำหนดให้มีการชั่งน้ำหนักผลประโยชน์ที่เป็นไปได้ของการวิจัยต่อมนุษย์ สัตว์ หรือสิ่งแวดล้อมเทียบกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับสัตว์ที่เกี่ยวข้อง การประเมิน 3Rs และอันตราย/ประโยชน์ยังเกี่ยวข้องกับการวิจัยสัตว์ป่าที่ไม่ได้ควบคุมโดย ASPA แต่อย่างไรก็ตาม มีความเป็นไปได้ที่จะประนีประนอมสวัสดิภาพของสัตว์ที่ทำการศึกษาหรือสัตว์ที่ไม่ได้ศึกษา ควรถือว่า 3Rs เป็นส่วนหนึ่งของการออกแบบและดำเนินการศึกษาสัตว์ป่าเสมอ การแทนที่มักใช้ไม่ได้กับการศึกษาที่มุ่งทำความเข้าใจพฤติกรรมและนิเวศวิทยาของสัตว์ป่า เนื่องจากตัวสัตว์เองเป็นเป้าหมายของการศึกษา อย่างไรก็ตาม  ใน เทคนิคซิลิโก เช่น การสร้างแบบจำลองคอมพิวเตอร์ ใช้สำหรับการศึกษาประชากร รวมถึงเทคนิคที่มุ่งประเมินวิธีการควบคุมการตาย/การเจริญพันธุ์ การตรวจสอบการเคลื่อนไหวของสัตว์ และการทำนายการแพร่กระจายของโรค